An oasis in the middle of Edinburgh. A beautiful walk way along the water under the trees. Peaceful, quite and just beautiful.
A Cat From London
-
-
Categories
Archives
- July 2014
- April 2014
- March 2014
- February 2014
- January 2014
- December 2013
- November 2013
- October 2013
- September 2013
- August 2013
- July 2013
- June 2013
- May 2013
- April 2013
- March 2013
- February 2013
- January 2013
- December 2012
- November 2012
- October 2012
- July 2012
- June 2012
- April 2012
- March 2012
- February 2012
- January 2012
- December 2011
A Cat From London 
Ne güzel bir yer. Sevicem sonunda kraliçenin ülkesini.
Tülinciğim, şehrin ortasında cennet parçası. Birkaç gün Kerim çalışıyorken tek başıma yürüyüşe çıktım, dere boyu, in cin yok, ağaçların gölgesinde, kesseler kimse duymaz, çok mu cengâver Türk misali davranıyorum acaba, malûm adamların seri katilleri vs meşhurken dedim, sonra yürüyüş yapan, köpeğini gezdiren insanlarla karşılaştım, selâmlaştık. Londra’da mümkün değil böyle insani yaklaşımlar. Metroda karşında oturan, hatta yoğun olduğu saatte, ayakta yapışık yol aldığın insanla bile mümkün değil insani iletişim kurmak. Edinburgh, İskoçya bambaşka… Canımız ciğerimiz 🙂 .
Canım, ciğerim Aybige’m.
buralarda yozlaşma konusunda son sürat ilerliyor biliyorsun.
Ben hala sabahları otobüs şoförüne “günaydın” diyen tek kişiyim. Bir kaç hacı amca dışında. Onlarda ortaya doğru bir SA atıp geçenler…Olmadı Edinburg’a giderim 🙂
Öptüm seni.
Not; Sen yine de fazla cengaverlik yapma. Kerim’i bekle. Zaten seninle gezmeye bayılıyor, yüzünden belli :))
🙂 Tülinciğim,
Biz de aynen senin gibiyiz, köyün delileri gibi bakıyorlar. İnsanlar günaydın, kolay gelsin, afiyet olsun, hayırlı işler demeye gocunur oldular resmen. Piyangocular bile iyi şanslar dilemeyi bilmiyor artık. Edinburgh’a bir-iki, Edinburgh yolcusu kalmasın o zaman 🙂 .
Ben de seni çok öpüyorum!